Meditatie: geloof, hoop en liefde

Dit is een geleide meditatie die je in een groep kunt doen. Hij duurt ongeveer een half uur. Deze meditatie gaat over de intentie om positieve energie van geloof, hoop en liefde te brengen op deze wereld.

Ontspannen

Om goed te kunnen ontspannen is het fijn om je ogen dicht te doen en je benen ietsje naar voren te zetten. Zo krijg je een houding die je lichaam en geest tot rust brengt. We beginnen vandaag met het ontspannen van je lichaam dat nog tot rust moet komen.

Begin bij het voelen van je voeten en je benen. Zij zorgen ervoor dat jij je kan aarden. De voeten en benen die je brengen hebben waar je wilt zijn. En je verbinden met deze aarde. Voel en ervaar je billen en je rug die je de kracht geven om dat te doen wat je wilt. Of je helpen te doen wat nodig is… Ga door naar je nek en je schouders… Zij helpen je de last dragen, ook als die zwaarder wordt…Geef milde aandacht aan je hoofd, dat helpt met denken en inzichten… Met  horen, zien en weten…Hierna is je buik aan de beurt… Geef ruimte aan je buik, hier woont je gevoel, je emotie en je intuïtie… Nu heb je je hele lichaam aandacht gegeven en het verbonden met je kern. Zodat je lichaam, in alle rust, zelf verder kan gaan met ontspannen. Je kan alle beslommeringen loslaten.

Adem rustig door je neus in naar je buik. Adem langzaam door je mond uit. Herhaal dit in je eigen tempo. Leer het ritme van je ademhaling kennen en volg het… In en uit…Ga mee met dit ritme zodat je vanzelf verder en dieper ontspant. Elke gedachte die opkomt gaat mee in dit ontspannen ritme… Een ritme dat je rustig maakt en dat zorgt dat je alles even achter je kan laten… Dat zorgt dat je geest vrij kan zijn zonder de verbinding met je lichaam te verliezen. Rustig en vanzelf… In je eigen tempo. De ademhaling die door je hele lichaam gaat en waar je verder niets meer mee hoeft te doen.

Het begin van de reis

Nu starten we samen onze reis. In deze behaaglijke ruimte die voelt als een cocon van liefde en warmte. Stel je een grot voor waar we samen zijn, rond een heerlijk knapperend vuur. De aarde is, net als duizenden jaren geleden, zuiver en maagdelijk. Zo meteen gaan we op pad… Iedereen heeft zich voldoende voorbereidt op de reis die komen gaat. Sommige zullen samen gaan en anderen alleen. We voelen de liefdevolle verbinding met elkaar en nemen een zelfde ritme aan… Het is stil…Niemand weet nog waar de reis heen gaat… Elk mag iets meenemen op zijn of haar reis. We kijken naar datgene dat voor ons op een doek ligt.

Op de doek voor je liggen een aantal dingen die je zelf hebt uitgezocht. Neem ze goed in je op. Er liggen ook drie dingen die je niet hebt uitgezocht. Een prachtige kleine platte steen. Hierop staan tekens die hun oorsprong hebben in het verleden. De steen voelt warm en zacht aan… Dit is de steen van het geloof… Het is de steen die alle geloven met elkaar verbindt… Er ligt bij iedereen een kruikje met koel zuiver bronwater. Het sprankelt helder en verkoelend… Dit is het water van vergeving en de hoop… Verder is er een klein doosje, het straalt een zacht, pulserend licht uit , als een kloppend hart… Het heeft hetzelfde ritme als wij allemaal. Dit is een doosje met zuivere onvoorwaardelijke liefde… Iedere steen en elk kruikje heeft een andere vorm of kleur. Ook elk doosje is anders.

Wanneer je alles in je hebt opgenomen, knoop je de doek samen tot een bundeltje zodat je het kan meenemen op je reis. Meer dan dit bundeltje heb je niet nodig en vol vertrouwen sta je op. Het vuur waar je bij hebt gezeten is alleen nog maar een beetje gloeiende as. In de schemerige grot kan je aan het eind van een pad de uitgang zien. Rustig loop je het pad op.

Op weg

Het licht dat van buiten naar binnen schijnt is helder en uitnodigend. Voor de grot is een plateau van graniet. De donkere grijze massa toornt hoog boven een vallei. Je kijkt om je heen en ziet dat de grot is gelegen in een schitterende berg. Begroeit met reusachtige pijnbomen en lieflijke berken. Een kabbelend watervalletje naast de ingang is van het helderste water. De zon staat hoog aan de hemel en je verbaast je dat het al zo warm is.

Vanaf het plateau kan je verschillende weggetjes volgen. Omhoog of omlaag. Hier kan ieder zijn of haar eigen weg gaan volgen. Maar je kan ook met mij meegaan. Straks komen we weer terug bij elkaar in de warme liefdevolle verbinding met ons lichaam en met elkaar.

We lopen naar de rand van het plateau. Hier zie je dat een smal pad zich kronkelend een weg naar beneden zoekt… Na een aantal meters loop je in de schaduw van prachtige eiken die een verkoelend dak boven je hebben gemaakt. Het zachte mos onder je voeten veert bij elke stap… Je merkt dat het lopen je steeds lichter valt. Alles om je heen is zuiver en perfect, licht en liefelijk… De vogels en andere dieren bewegen zich als in het paradijs. Alle geluiden zijn helder en melodieus.

De weg naar beneden opent zich als vanzelf voor je, als je licht als een veertje je weg door het bos vervolgt…. Het watervalletje van het plateau heeft een beekje gevormd dat meanderend dezelfde weg neemt. Je bent als een spons die alles in zich opneemt… Het voelt alsof je alleen uit licht en liefde bestaat en dat je één wordt met alles om je heen.

Een plek in het woud

Wanneer de weg breder wordt en de bomen hoger en machtiger kom je op een open plek… Deze perfect ronde plek, midden in dit kolossale woud, is een plein van wit marmer… Een trap met 3 grote brede treden gaat naar een weg die iets hoger ligt dan het marmeren plein. Deze weg leid je naar het midden van het plein… Daar staat een soort prieel… Grote ronde pilaren ondersteunen een plat dak, gemaakt van lapis lazuli. Een blauwe steensoort met gouden spikkels, die schitteren in een zacht licht dat niet van de zon afkomstig is… Dit licht dat als een koepel over de open plek, pulserend een eigen wereld maakt.

Wanneer jij je voet op de eerste trede zet, vervaagt het woud…Alles wordt stil… Het plein lijkt immens groot… De koepel boven je hoofd zet je in een ongekend licht… En je voelt, voor het eerst, je doek met daarin de spullen die je meedraagt…Het prieel lijkt nu meer een tempel, groot en imposant…Alles is groot en onwerkelijk, en toch bekend… Je stapt op de tweede trede. Nu merk je dat het lichte gevoel, dat je had in het woud, anders is geworden… Er zijn geen geluiden meer. Alleen de geluiden van degene die met je mee zijn gegaan.

Op de derde trede zie je dat het water van het beekje als een spiegel over het witte marmer stroomt. Rustig en onafgebroken stroomt het naar het gebouw midden op het plein… Wanneer je begint te lopen voel je dat het gewicht van de doek zwaarder is dan je hebt geweten. Langzaam maar zeker weet je dat je de spullen die je mee hebt genomen hier nodig zal hebben… Het pulserende licht, je ademhaling en het doosje in je doek vormen een eenheid…Net als alle andere spullen die je bij je hebt.

Het gebouw

Als je bij het prachtig blauwe gebouw bent zie je dat al het heldere water onder het gebouw verdwijnt… Alsof het gebouw zweeft. Er zijn zeven treden, allemaal zijn ze gemaakt van zwarte toermalijn. Bij elke trede die je oploopt voel jij je zwaarder worden…Je denkt aan de steen, het water en het doosje dat elk van ons bij zich draagt. Geloof, hoop en liefde. Je beseft dat je blij bent dat je deze bij je hebt. Ze geven je op de een of andere manier rust…Vol vertrouwen loop je het gebouw binnen.

Eerst moeten je ogen wennen aan het licht dat weer veranderd is… Je ziet dat de ruimte bestaat uit zeven gouden pilaren… Elke pilaar is met de volgende verbonden door een zacht licht. Zo krijg je zeven kleuren. Elk in een kleur van de regenboog… Deze kleuren worden door het dak van lapis lazuli weerkaatst. Zodat een mengeling van kleuren een zwak schijnsel geeft. De vloer bestaat uit donker graniet… In het midden staan 7 wit marmeren ronde banken in een kring. Door het licht tussen de pilaren lijken ze allemaal hun eigen kleur te hebben… Je kiest een van de banken uit , gaat er naar toe en gaat zitten. Je legt de doek naast je op de bank en knoopt hem los… Nog een keer bekijk je alle spullen die je bij je hebt.

Dan zie je dat er, in het midden van de cirkel van banken, een rond bekken in het zwarte graniet is uitgehouwen… Hierin is het water van de waterval gestroomd en vormt een perfect zwarte spiegel…Je bent niet alleen in deze ruimte. Je voelt dezelfde liefde en warmte als in de grot van waar we vertrokken zijn. Sommige van ons zullen de andere zien.. Andere zullen zich alleen wanen. En weer andere zullen dierbaren herkennen. Wij allemaal samen vormen een eenheid, een cirkel van geloof, hoop, en liefde.

Onze aarde

In stilte kijken we met zijn allen naar de donkere waterspiegel…De gouden spikkels op het plafond, van lapis lazuli, maken een heldere sterrenhemel op het gladde oppervlak… Een eindeloze diepte opent zich voor ons…We kijken door de waterspiegel naar ons universum. Onze zon… Onze maan… Alle sterren in ons sterrenstelsel…En de aarde…Alles is in beweging…Het is of de aarde dichterbij komt…Onze mooie aarde, ons thuis…Ooit zo ongerept en zuiver…

Vanaf deze afstand kunnen we voelen en weten van het leed dat op onze aarde heerst…Hoe het zuivere liefdevolle geloven, vervuild wordt door respectloze verdeeldheid…Hoe de verschillende religies elkaar bestrijden en verachten. Hopeloosheid die mensen doet vluchten van huis en haard, en vele van ons vervult met angst. We voelen hoe op veel plekken op aarde de onvoorwaardelijke liefde heeft moeten plaats maken voor een haat die onze aarde lijkt te verscheuren…

We zijn hier bijeen in geloof, hoop en liefde…Heel de ruimte waarin we ons bevinden wordt vervult met een energie die trilt en pulseert… We worden opgenomen in deze krachtige beweging die ons rustig en sterk maakt. Neem een voor een de voorwerpen die je hebt meegenomen in je hand…

Als eerste de platte steen… Hou deze richtig het bekken waar het leed van de wereld een uitweg zoekt…De steen maakt gouden draden die de aarde omcirkelen en religies en geloven verbindt…Hierna het kruikje…Zodra je het kruikje opent stroomt het heldere sprankelende hoopgevende water als een reinigende douche over onze mooie aarde.. Het geeft nieuw levenskracht en nieuwe hoop. Nu lijkt de hele ruimte zich te vullen met onze hartslag, onze ademhaling en onze liefde. Het doosje gaat als vanzelf open. En liefde stroomt in heldere golven richting het bekken…

Geloof, hoop en liefde

Nu zijn de dingen die je zelf hebt meegenomen aan de beurt… Een voor een zullen ze een weg zoeken naar onze aarde om daar dat te doen waar je ze voor hebt meegenomen…Langzaam wordt het bekken weer gevuld met het bronwater…De ruimte rustig en warm… Tussen de gouden pilaren kan je het plein en het woud weer zien… Daarboven de berg met de grot…Ineens is alles met elkaar verbonden in het schijnsel van de zon en de regenboog. Een liefdevolle warme rust vult je hele lichaam…Geloof, hoop, en liefde zijn de peilers van ons bestaan en onze verbondenheid met elkaar en onze ziel.

Deze warme rust brengt je weer terug in kring waar onze reis begon. De warme vriendschap die ons met ons lichaam en elkaar verbindt. Voel hoe je voeten en benen je weer aarden. Beweeg je armen en benen, rek je uit en weet dat je helemaal terug bent.