Een goede ouder zijn, hoe doe je dat. Er zijn genoeg boeken over maar dat is theorie. De praktijk is heel anders. Geen kind is het zelfde en je eigen jeugd speelt ook nog een woordje mee. Misschien ben je zelf heel beschermd opgevoed en wil je je kinderen meer vrijheid geven. Of je hebt geen leiding gevoeld en kies je juist voor strakke kaders.
Als kind ben je afhankelijk van de omgeving waarin je opgroeit. Je karakter is medebepalend voor hoe je je jeugd achteraf beoordeelt. Een kind dat te strak gehouden is kan heel onzeker worden of heel opstandig. Maar een kind dat heel veel vrijheid kreeg, kan het gevoel gekregen hebben niet belangrijk te zijn of zelfs dat er niet van gehouden wordt.
Een valkuil
Je kan van je jeugd een negatief gevoel over houden waardoor je nu als ouder keuzes maakt die beïnvloedt zijn door emoties en herinneringen uit het verleden. Als je zelf ouder wordt ga je uit van wat jij nodig had als kind, van je eigen ervaringen. Dit is een valkuil waar je als ouder mee te maken kan krijgen. De emotie die je als kind ervaren hebt is het uitgangspunt geworden in je opvoeding.
Geven wat je zelf hebt gemist
Je geeft dat gene wat je zelf hebt gemist en ga er van uit dat dat is wat je kind gelukkig maakt. Je geeft bijvoorbeeld strakke kaders omdat jij die miste maar je kindje wordt er opstandig en huilerig van. Of je laat ze heerlijk vrij en ze mogen heel veel zelf bepalen maar ook dit pakt niet goed uit en het kind huilt veel en vraagt constant bevestiging. Op alle soorten manieren kan de opvoeding ingegeven door je eigen ervaringen niet zo makkelijk zijn als je had gedacht.
Onverwerkte emoties
Het kan zelfs zijn dat je kind juist heel gelukkig is maar dat dit bij jou onverwerkte emoties naar boven haalt. Als ziet dat je kinderen blij zijn en jij wordt verdrietig. Jou herinneringen beletten je om samen met je kind te kunnen genieten. Dat maakt je weer schuldig omdat je op deze wijze toch geen leuke ouder kan zijn. Zo kan je onzeker worden en gaan twijfelen over de juiste opvoeding.
Als coach leer ik de cliënt kijken naar de eigen emotie en de koppeling met het verleden. Zodat je het verleden kan loslaten en een plek kan geven. Ook kijken we naar de karakters van de kinderen zodat er een compleet beeld ontstaat. Nu kijken we welke kaders nodig zijn en wat voor ruimte er kan zijn voor iedereen apart, om optimaal te kunnen functioneren en te ontwikkelen.
Huisregels gelden ook voor een ouder
In elk gezin horen er een aantal huisregels te zijn die als houvast en basis dienen. Maak niet meer dan tien regels die altijd gelden. Bij voorbeeld, aan tafel eten, geen fysiek geweld zoals slaan, schoppen of bijten. Je eigen kamer opruimen enzovoort. Maak regels die iedereen kan nakomen ook de ouders. Jullie zijn het voorbeeld. Deze regels zorgen voor houvast en kader en zijn niet ingegeven door emoties.
Kijk naar het karakter en de kwaliteiten
Zorg dat je van elk kind het karakter en de kwaliteiten weet. Dit is zo belangrijk. Elk kind heeft positieve aandacht nodig. Trek voor elk kind apart tijd uit voor een op een aandacht. Doe iets wat echt bij het kind past en wat alleen voor dat kind is. Zo voelt het zich gewenst en bijzonder. Je kan dat elke dag een klein poosje doen of een keer in de week wat langer. Wel het liefst op een vaste tijd zodat dit weer houvast biedt. Dit geeft zelfvertrouwen.
Mocht je vragen of interesse hebben in een individuele coaching of gezinstherapie laat een bericht achter of neem contact op