Angstgevoelens als je hoogsensitief bent

Heel veel hoogsensitieve mensen hebben onbestemde angstgevoelens. Ze weten niet waar deze angst mee maken heeft maar voelen zich niet prettig in hun huis of op bepaalde plekken. Natuurlijk hebben we allemaal wel eens zo’n angst, bijvoorbeeld wanneer je naar een spannende film bent geweest.

Je komt je huis binnen en er besluipt je een onbestemd gevoel, je vertrouwt het niet en het voelt alsof je niet alleen bent. Toch weet je dat deze angst te maken heeft met de film die je hebt gezien en je kan over deze angstgevoelens heen stappen. Ze zijn niet blijvend.

Hoogsensitieve mensen kunnen een gevoel hebben dat ze niet alleen zijn. Dat gevoel zorgt ervoor dat ze niet in bepaalde ruimtes in hun huis durven zijn. Ze kunnen niet meer slapen of durven niet alleen thuis te zijn. Deze angstgevoelens zijn soms zo groot dat ze hun huis ontvluchten.

Angstgevoelens en angstgedachten versterken elkaar

Stel je voor dat je “weet”dat er iets of iemand in je huis is, maar je kan niet zien wat of wie dat is. Je wordt alert en je gaat je focussen op het gene dat je voelt. De spanning neemt toe en je angstgevoelens worden sterker. Je moet weten wat er is en je gaat er onbewust een eigen invulling aan geven.

Rationeel weet je dat er geen andere mensen in huis zijn, dus moet het iets anders zijn. Zonder dat je het wilt kom je op een gedachte die je nog angstiger kan maken. Wat kan het anders zijn dan een geest of een entiteit!

Je kan jezelf zo gaan programmeren dat je deze gedachte niet meer uit je hoofd krijgt. Je raakt er zo van overtuigt dat je, door aan die mogelijkheid te denken, al weer angstgevoelens krijgt. Deze twee versteken elkaar.

Sfeergevoeligheid en  hooggevoeligheid

Iedereen heeft een bepaald sfeergevoel. We hebben allemaal wel eens ervaren dat je ergens binnenkomt en je voelt direct dat de sfeer fijn en gezellig is. Ook het tegenovergestelde hebben we meegemaakt. De sfeer is gespannen of bedompt. Op allerlei manieren voelen we wat we prettig vinden of niet.

Hooggevoelige mensen, wat hetzelfde is als hoogsensitief, zijn heel erg gevoelig voor sferen. Ze voelen de kleinste nuances en veranderingen en nemen die in zich op. In plaats van” ” aanvoelen”, voelen deze mensen “in”.

Wanneer je hier mee hebt leren omgaan zal je er geen hinder van ondervinden. Je hebt geleerd je te beschermen tegen dit invoelen. Maar heb je geen weet van de hooggevoeligheid, dan kan je zonder dat je het wilt de sfeer in je eigen huis beïnvloeden. Hierdoor kunnen je angstgevoelens steeds groter worden.

Elke ruimte heeft zijn eigen sfeer en lading

Elk huis en elke ruimte heeft zijn eigen sfeer. Deze wordt niet alleen bepaald door de spullen die er staan en door de persoonlijkheid van de bewoners. Ook de emotie die de eigenaar van de kamer of huis heeft kan de sfeer veranderen.

Een hoge kast die voor een raam wordt geplaatst geeft een sfeer van benauwdheid en druk. Een bed dat zo is geplaatst dat je niet de kamer in kan kijken maar je naar een donkere hoek kijkt geeft het gevoel van onveiligheid.

Ook de indeling van een huis kan zo zijn, dat iemand die daar gevoelig voor is, zich niet prettig voelt. Zo kunnen er heel veel oorzaken zijn waardoor de sfeer niet fijn voelt. Hooggevoelige mensen kunnen heel kleine veranderingen als negatief ervaren.

Emoties kunnen de sfeer veranderen en de angstgevoelens stimuleren

Maar ook emoties beïnvloeden de sfeer. Wanneer er in een kamer iemand heeft gelegen die is ernstig ziek was of overleden is, dan heeft dat de sfeer veranderd. Hoogsensitieve mensen die daar gevoelig voor zijn kunnen hier angstgevoelens van krijgen.

Zij voelen de sfeer en krijgen daar een negatief gevoel bij, gaan invullen waar het bij hoort en de angstige associatie is geboren. Deze angstgevoelens versterken de enge sfeer. Door de gedachten dat er “iets”is ga je invullen wat dit zou kunnen zijn. Ook eigen emoties kunnen in een kamer of huis de sfeer bepalen.

Wanneer je bijvoorbeeld je slaapkamer gebruikt om te discussiëren zal de sfeer zo veranderen dat het moeilijker wordt om snel in slaap te vallen. Ook zal je onrustiger slapen. Juist hooggevoelige mensen  of kinderen zullen hier last van hebben.

Een voorbeeld uit de praktijk

Eens kwam ik bij een gezin waarvan het jongste kind niet alleen in haar kamer wilde zijn, laat staan slapen. Ook als zij in haar eigen bed in slaap viel dan werd zij in de nacht gillend wakker. Overdag was zij het liefste meisje maar tegen de avond werd het een driftig schreeuwend kind.

Men had mij gevraagd wat er aan de hand kon zijn. Ook de moeder voelde zich niet meer fijn in haar slaapkamer. Zo kwam het gezin bij mij op familie consult. Zij hadden zelfs foto’s van de kamers meegenomen.

Het eerste wat opviel is dat de vader en de moeder ver van elkaar af gingen zitten. Het meisje liep van de ene naar de andere ouder alsof ze niet kon kiezen bij wie ze wilde zijn. Zowel de moeder als het meisje zijn hoogsensitief.

Interactie en communicatie

Tijdens het gesprek kreeg ik te horen dat het kind tot een jaar geleden goed had geslapen. Wel was ze erg gevoelig voor veranderingen en was het nodig om veel uitleg te geven. Als dit meisje wist wat er ging gebeuren dan werd het rustig.

Nu merkte ik dat de vader snel geïrriteerd werd van al dat gedoe, zoals hij het noemde. Hij was nogal rationeel en kon niet goed overweg met de hooggevoeligheid van zijn vrouw en kind. Zijn irritatie maakte dat hij zich terug trok uit het gesprek.

Hierdoor raakte zijn vrouw overstuur met als gevolg dat het kind zich verantwoordelijk ging voelen voor de negatieve sfeer. Het werd huilerig en drammerig. Het wilde weg en trok alle aandacht naar zich toe.

Verstoring in relatie door verdriet

Nu was het mijn beurt om orde te brengen in de chaos. Zo vroeg ik wat er een jaar geleden was veranderd in het gezin. Mijn gevoel zei me dat er een verband was met de verandering bij het meisje en het gezin.

Hierop begon de moeder te huilen, ze vertelde over haar miskraam een jaar geleden. Na een zwangerschap van vijf maanden verloor ze haar zoontje. Een zware periode volgde en had de relatie geen goed gedaan.

Het dochtertje kroop bij haar moeder op schoot en probeerde haar te troosten. Hierop vroeg ik aan de man hoe hij hiermee om was gegaan. Hij vertelde me dat vanaf die tijd hij niet meer in beeld was bij zijn vrouw en dat ze haast elke avond ruzie hadden. Ook dat hij zich vaak buitengesloten voelde.

Wat is echt en wat kan je begrijpen

Op mijn vraag wat hun meisje hiervan wist vertelde ze dat ze dit niet hadden besproken. Ze vonden haar nog te klein voor zoveel verdriet. Moeder had het gevoel dat het dochtertje overstuur raakte omdat ze elke nacht bezoek kreeg van haar broertje.

Hoewel dat een fijne gedachte was vond ze dat ook eng. Vader geloofde niks van die onzin en wilde daar niet over praten. Praten was trouwens alleen maar mogelijk wanneer ze gingen slapen en elkaar niet meer konden ontwijken.

Zo was de sfeer in dit gezin zo veranderd dat een gesprek uitmondde in ruzie en strijd. De gedachte van moeder dat haar overleden zoontje bij haar dochter kwam, de angstgevoelens die dit gaf en het onbegrip tussen de twee ouders zorgde voor de rest.

Angstgevoelens en hooggevoeligheid

De slaapkamer van dit meisje was naast de kamer van haar ouders. Zo kon zij  alle emoties die er bij haar ouders waren “invoelen”. Zonder dat ze kon horen wat er besproken werd voelde ze wel dat de sfeer in huis anders en niet meer veilig was.

Alles waar zij rustig van werd en waar ze op vertrouwde veranderde toen verdriet de intrede deed in huis. Vader en moeder gingen allebei anders met dit verdriet om, dat ze niet deelden met hun kind. De slaapkamer was negatief geladen.

Zo voelde dit kind het verdriet en de spanningen van de ouders. Ze begreep daar niets van en kon alleen maar op deze manier de spanning tussen de beide ouders weg krijgen. Als de aandacht bij haar lag waren ze niet meer met hun eigen problemen bezig. Er was geen broertje dat langs kwam!

Beter omgaan met hoogsensitiviteit

Tijdens dit gesprek werd het meisje heel aandachtig. Ze voelde dat de sfeer tussen haar ouders veranderde en dat het weer fijn voelde. Natuurlijk heb ik de ouders de raad gegeven om ieders manier om met verdriet om te gaan te respecteren. Om met hun dochter te praten over hun verdriet zodat ze dit kan begrijpen.

Ook dat het beter is om problemen niet in bed op te lossen. Gebruik de ruimte die daarvoor in gecreëerd. Voor hoogsensitieve mensen is het belangrijk dat een ruimte gebruikt wordt waar hij voor bedoeld is. Dus een slaapkamer voor slapen en tot elkaar komen. Een badkamer om te ontspannen en je te reinigen.

Discussies voer je in een werkkamer, huiskamer of in een neutrale ruimte als dat mogelijk is. Het liefst niet vlak naast een slaapkamer. Wees zoveel mogelijk eerlijk tegen hoogsensitieve kinderen. Wanneer er een negatieve periode is geweest kan je het huis ook reinigen.

Moeder heeft, in latere consulten, geleerd op een andere manier met haar gevoeligheid om te gaan. Ook hoe ze haar dochtertje kan begeleiden om te zorgen dat ze onbevangen en met zelfvertrouwen kan opgroeien.

Werken aan een betere balans

Natuurlijk zijn niet alle angstgevoelens hetzelfde. Maar wanneer je niet weet waar je bang van bent is het beter om realistisch te zijn dan om maar vanuit veronderstellingen te leven. Als je hoogsensitief bent is het van belang om te leren hoe je je kan afschermen voor het te veel voelen.

Te vaak gaan mensen er vanuit dat geesten de angstgevoelens veroorzaken. Tijdens de hsp consulten leer ik mensen hoe ze zich voor negatieve sferen kunnen afschermen en hoe ze hun angsten kunnen omzetten in realistisch denken en voelen.

De mindfulness oefeningen op mijn site kan je hiervoor al gaan toepassen. Ze zorgen dat je beter in je eigen energie blijft waardoor je minder last hebt van je hooggevoeligheid. In mijn praktijk voor coaching en therapie leer ik hoe je beter om kan gaan met je hooggevoeligheid.

2 gedachten over “Angstgevoelens als je hoogsensitief bent”

  1. Mooi dankje voor dit artikel! Herkenbaar ook, als kind leidde ik vaak ook de aandacht af en was ik zogenaamd de stoorzender..ik wist wel beter :)!

  2. Het is net of dit artikel over mij is geschreven, alles wat hierin staat, heb ik ook en wat is het toch goed uitgelegd! Ik ga dit zeker delen met de rest van mijn gezin. Ik heb bijvoorbeeld ook nare tijden gehad, mijn vader is bijvoorbeeld overleden op mijn 3-jarige leeftijd. Erg verdrietig, natuurlijk. Ik ben nu 14 jaar. Bedankt voor dit artikel!

Een reactie plaatsen